Πέμπτη 25 Ιουνίου 2015

Απάντηση του Υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά στον Βουλευτή των ΑΝΕΛ Νίκο Νικολόπουλο για το ΥΠΟΜΝΗΜΑ - ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ του ΕΣΒΗ 1914

ΝΙΚΟΛΑΟΣ Ι. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ - ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Ν. ΑΧΑΙΑΣ
  
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Νίκος  Κοτζιάς απάντηση σε Νίκο Νικολόπουλο:

“Μόνιμο μέλημα του Υπουργείου Εξωτερικών, αποτελεί, η πλήρης και συστηματική ενημέρωση των συμμάχων, εταίρων και των άλλων διεθνών συνομιλητών μας για τις εξελίξεις σε θέματα της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας στην Αλβανία”.

Αυτό τόνισε μεταξύ άλλων ο Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, σε ερώτηση του βουλευτή Αχαΐας και κοινοβουλευτικού εκπρόσωπου των Ανεξαρτήτων Ελλήνων Νίκου Νικολόπουλου.
Αφορμή για την ερώτηση του Γραμματέα της ΚΟ των ΑΝΕΛ , αποτέλεσε το υπόμνημα – καταγγελία   του   Εθνικού  Συλλόγου  «Βόρειος Ήπειρος 1914», στις 14.05.2015 προς  την ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ, το ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ και  το ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ. 

Στο εν λόγο υπόμνημα ο Εθνικός Σύλλογος «Βόρειος Ήπειρος 1914» καταγγέλλει την στυγνή καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας από το αλβανικό κράτος. Το συγκεκριμένο υπόμνημα είναι κοινοποιημένο και προς το ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.

Με το υπόμνημα  - καταγγελία, ο Εθνικός Σύλλογος «Βόρειος Ήπειρος 1914 αναφέρει ότι  επιθυμεί  να γνωστοποιήσει  στην διεθνή κοινότητα, ότι ενώ η Αλβανία, με ελληνική μάλιστα υποστήριξη, έχει γίνει μέλος του ΝΑΤΟ και επιχειρεί να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ αποτελεί ήδη μέλος άλλων διεθνών και ευρωπαϊκών οργανισμών συνεχίζει με αμείωτη ένταση την ίδια πολιτική εις βάρος των Ελλήνων μειονοτικών.

Συγκεκριμένα κάνει λόγο για δημογραφική και πολιτιστική αλλοίωση, τρομοκράτηση των Ελλήνων μειονοτικών, αρπαγή ιδιοκτησιών και μέτρα κατά της Ελληνικής Γλώσσας και Παιδείας. Βάση λοιπόν  του υπομνήματος το αλβανικό κράτος, καταπατά στυγνά τα δικαιώματα της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας.

Σύμφωνα με τον  Εθνικό  Σύλλογο  «Βόρειος Ήπειρος 1914», οι πολιτικές που εφαρμόζουν οι Αλβανοί  έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις διεθνείς συμβάσεις που έχει υπογράψει η Αλβανία, με τελευταία την Σύμβαση – Πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης για τις Εθνικές Μειονότητες.
Το Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδος, από την μεριά του αναφέρει στην απάντηση του, στην ερώτηση του κ. Νικολόπουλου, ότι παρακολουθεί κάθε θέμα που αφορά την Ελληνική Εθνική Μειονότητα (ΕΕΜ) στην Αλβανία  και έχει καταστεί σαφές προς την αλβανική πλευρά  ότι τα ζητήματα των μελών της ΕΕΜ απασχολούν την ελληνική κυβέρνηση και την κοινή γνώμη. 

Με κάθε ευκαιρία , υπενθυμίζεται στην αλβανική κυβέρνηση ότι η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, την οποία η Ελλάδα εξ αρχής υποστήριξε, προϋποθέτει απτά βήματα προόδου στην υλοποίηση των δεσμεύσεων της Αλβανίας στο τομέα των ανθρωπίνων και μειονοτικών δικαιωμάτων.


Τελειώνοντας ο Ν. Κοτζιάς κατέστησε σαφές στην Αλβανική πλευρά, ότι  μόνιμο μέλημα του Υπουργείου Εξωτερικών αποτελεί η πλήρης και συστηματική ενημέρωση των συμμάχων, εταίρων και των άλλων διεθνών συνομιλητών μας για τις εξελίξεις σε θέματα της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας στην Αλβανία”.


(24 Ιουνίου 2015)



Σχόλιο ΕΣΒΗ 1914: 

Να ευχαριστήσουμε κατ' αρχάς τον Βουλευτή των Ανεξαρτήτων Ελλήνων κ. Νίκο Νικολόπουλο για την προώθηση και από μέρους του, του ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΟΣ - ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ του Εθνικού Συλλόγου "Βόρειος Ήπειρος 1914" για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας από το αλβανικό κράτος.
Όσον αφορά την απάντηση του Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδος κ. Νίκου Κοτζιά, δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, ούτε θέλουμε να σχολιάσουμε το κατά πόσον έχει η ελληνική εξωτερική πολιτική ως "μόνιμο μέλημα" την ενημέρωση των ευρωπαϊκών διεθνών οργανισμών για τα προβλήματα του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.

Σε ανάλογες περιπτώσεις όμως αναπόφευκτα κάνουμε συγκρίσεις με την πολιτική του Πρωθυπουργού της Αλβανίας Έντι Ράμα, ο οποίος έκανε ξεκάθαρο ότι για να δώσει την συγκατάθεση του για ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ θα πρέπει πρώτα το νοτιοσλαβικό κράτος να σεβαστεί την Συμφωνία της Αχρίδας του 2001, κάτι αντίστοιχο δηλαδή με το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας... Ο νοών νοείτο.

Τετάρτη 17 Ιουνίου 2015

Βαγγέλης Παπαχρήστος: Ενωμένοι θα σπάσουμε τα δεσμά του κατεστημένου και θα αναδείξουμε τις αξίες του βορειοηπειρωτικού χώρου

Η ομιλία του βετεράνου Αγωνιστή του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού Βαγγέλη Παπαχρήστου στην εκδήλωση του ΕΣΒΗ 1914 στο Μνημείο του Οπλαρχηγού Θύμιου Λιώλη στην Κρανιά Δελβίνου, στις 16 Μαΐου 2015, για την 101η επέτειο του Πρωτοκόλλου της Κερκύρας:

Η κατάθεση λουλουδιών και στεφάνων στο μνημείο του θρυλικού Καπετάνιου του Βούρκου και όλων των Ριζών Θύμιου Λιώλη, είναι ένδειξη τιμής  και προσκύνησης προς τους αφανείς ήρωες του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. Ήρωες, όχι μόνον ξεχασμένοι, αλλά και  στιγματισμένοι, περιθωριοποιημένοι, με την σφραγίδα του «κουλάκου», του «εχθρού του λαού», του μοναρχοφασίστα. Γιατί έτσι συνέφερε το κομμουνιστικό δικτατορικό κράτος. Έτσι συμφέρει την εκάστοτε αλβανική κυβέρνηση στις μέρες μας. Να μην μνημονευτούν αυτοί οι οποίοι  αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για τα εθνικά τους συμφέροντα, που δεν είναι άλλα από τα συμφέροντα της αυτοδιάθεσης, της  αυτονομίας, της ένωσης με τον εθνικό κορμό.
Τις  δεκαετίες που βίγλιζε ο κόκκινος δράκος, κυριαρχούσε  ο φόβος και ο τρόμος. 

Σήμερα; Είναι η εκκένωση του χώρου, που συνοδεύεται με την αμέλεια προς την τίμηση των εθνικοφρόνων ηρώων μας, των ημερομηνιών ορόσημων, ανάμεσά τους κι αυτή του Πρωτοκόλλου της Κερκύρας. Το γεγονός που σε τέτοιες δραστηριότητες η συμμετοχή είναι όχι ικανοποιητική συνδέεται με το γεγονός ότι: Μερικοί ακόμα δεν απαλλάχτηκαν από την κομμουνιστική θεωρία ότι ο  Λιώλης, ο Λαμποβιτιάδης, ο Σαχίνης και δεκάδες άλλοι, ήταν κατά της Κομμουνιστικής Διεθνούς και του προλεταριάτου, φορτωμένοι με εθνικιστικές μοναρχοφασιστικές ιδέες. Άλλοι  μήπως ταρακουνήσουν και θολώσουν τα νερά και συμβάλλουν έτσι στην διατάραξη της σταθερότητας στην περιοχή. Άλλοι θα προγραμματίσουν τις ημέρες αυτές τις «μεγάλες» δραστηριότητες, συναντήσεις κλπ και οι άλλοι να έχουν ακόμα το λαγό στην κοιλιά και ν’ αποφεύγουν σαν ο διάβολος τo θυμίαμα.

Δε βλέπουμε, πως όχι μόνον δεν υπάρχει πρόοδος στην διεκδίκηση των διεθνώς αναγνωρισμένων δικαιωμάτων μας, αλλά ύφεση και παραπλανήσεις με απατηλά λόγια και κολακείες. Κάθε χρόνο και σε χειρότερη μοίρα το περιουσιακό. Απογυμνώθηκαν τα χωριά μας από τα λιβάδια, τα δάση και συρρικνώθηκαν μέσα στην κίτρινη γραμμή.  Αλλοιώνονται δημογραφικά οι δικές μας κοινότητες με ξενόφερτους, επιβάλλοντας, ακόμα,  στους τοπικούς άρχοντες να τους νομιμοποιήσουν και να τους κάνουν μόνιμους κάτοικους των βορειοηπειρωτικών κοινοτήτων. Αστάθεια, βία, κλοπές, ο καθημερινός απολογισμός. Υποβάθμιση της ελληνικής γλώσσας, με τις πινακίδες, τις αιχμές εθνικιστών να μην ομιλούμε ελληνικά, φθάνοντας και μέχρι την εν ψυχρώ δολοφονία, την αλβανοποίηση των συγκεντρώσεων στα ίδια τα χωριά μας.

Τι συμβαίνει στα δικά μας μετερίζια; Ίριδες, γκρίνιες, διχόνοια. Η καρεκλομανία υπερτερεί της εθνικοφροσύνης. Με την ευλογία δικών μας ιθυνόντων  αλλοιώθηκαν οι επαρχίες μας. Πουλήθηκαν  λιβάδια και  περιουσίες. Δόθηκαν οικόπεδα. Ανατράπηκε  η αναλογία της ελληνικής έναντι της αλβανικής στα υπάρχοντα σχολεία μας. Διδάσκονται ασυναρτησίες και δηλητηριάζονται τα παιδιά μας με τις «αδικίες» που έγιναν στην Αλβανία εκ μέρος της Ελλάδος. Καμιά διαμαρτυρία. Καμία αντίδραση. Το μόνο πως ν’ αποκτήσουμε το θώκο του έπαρχου, του δημάρχου, του βουλευτή. Κι ας χρειαστεί να κάνουμε συμμαχίες και με το διάβολο ακόμα.
Αλήθεια; Γι’ αυτό αγωνίστηκε ο Θύμιος ο Λιώλης; Οι δεκάδες εθνικόφρονές μας; Για να νοσταλγούμε την δόξα και το χρήμα και να χρονοντολαπούμετων ζωτική μας ύπαρξη, την εθνική μας υπόσταση, τις ημερομηνίες και γεγονότα ορόσημα, τους ήρωές μας;

Καιρός να χρονοντολαπήσουμε το «εγώ» μερικών και να δώσουμε διάσταση στο «εμείς» των πολλών. Εμείς ενωμένοι θα σπάσουμε τα δεσμά του  κατεστημένου
Θα αναδείξουμε τις αξίες αυτού του βορειοηπειρωτικού χώρου. Θ’ αναδείξουμε όχι τους καρεκλομανείς αλλά τους εθνικόφρονες. Πού νοιάζονται γι’ αυτόν τον τόπο. Που έχουν ριζώσει, έστω και λίγα, από τα διδάγματα και τα κηρύγματα του αείμνηστου Ιεράρχη μας Σεβαστιανού.



Δείτε το βίντεο με ολόκληρη την εκδήλωση


Κυριακή 14 Ιουνίου 2015

Η τοποθέτηση του ΕΣΒΗ 1914 στην 101η επέτειο του Πρωτοκόλλου της Κέρκυρας για τη σημερινή κατάσταση και τις διεκδικήσεις του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού

Κατά την εκδήλωση με θέμα "Το Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα 101 χρόνια μετά την υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Κερκύρας", που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα στις 11 Μαΐου 2015, ο κ. Σταύρος Γκίνος απηύθυνε εκ μέρους του Εθνικού Συλλόγου "Βόρειος Ήπειρος 1914" την ακόλουθη τοποθέτηση: 

Φίλες και φίλοι, αγαπητοί συμπατριώτες! 

101 χρόνια πέρασαν από τον Βορειοηπειρωτικό αγώνα του 1914 και τα όσα έγραφε η προκήρυξη της κυβέρνησης της Αυτονόμου Ηπείρου, όσον αφορά τους λόγους που οδήγησαν τους Ηπειρώτες να ξεσηκωθούν κατά του αλβανικού κράτους, συνεχίζουν να υφίστανται και σήμερα: «Μας αποσπώσιν από τα αγκάλας της Μητρός μας Ελλάδος. Μας αρνούνται την ανεξαρτησίαν . Μας αρνούνται την αυτοδιοίκησιν εν τω Κράτει τω Αλβανικώ. Μας αρνούνται και αυτάς ακόμη τας εγγυήσεις αίτινες ηδύνατο να περιφρουρήσωσι λυσιτελώς την ζωήν, την θρησκείαν, την περιουσίαν, την ύπαρξιν μας την Εθνικήν». 

Από τότε έως και σήμερα το αλβανικό κράτος παραβιάζει κάθε αρχή δικαίου και προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου και με διάφορες μεθόδους επιχειρεί την συρρίκνωση και εν τέλει την εξαφάνιση του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. Όλοι γνωρίζουμε τις διώξεις που υπέστη ο Ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου τόσο επί βασιλείας Ζώγκου πριν τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, όσο και επί κομουνιστικού καθεστώτος Χότζα. Μέχρι και σήμερα το αλβανικό κράτος συνεχίζει να αναγνωρίζει ως Εθνική Ελληνική Μειονότητα μόνο 99 χωριά στους νομούς Αγίων Σαράντα, Δελβίνου και Αργυροκάστρου, με τα ανάλογα δικαιώματα που ούτε και εκεί τα σέβεται. Περιοχές με αυτόχθονα Ελληνικό πληθυσμό όπως η Χιμάρα, η Άρτα της Αυλώνας, το Μουρσί και πολλά Ελληνικά χωριά σε Κορυτσά και Πρεμετή, συνεχίζουν να στερούνται κάθε δικαίωμα που θα έπρεπε να έχουν ως κομμάτια της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας.

Στις πόλεις μας όπως το Αργυρόκαστρο και τους Αγίους Σαράντα έχει γίνει πλήρης αλλοίωση του πληθυσμού, κάτι που εξελίσσεται και στη Χιμάρα. Ακόμα και μέσα στα χωριά που εντάσσονται στη λεγόμενη Μειονοτική Ζώνη, τα οποία υποτίθεται ότι προστατεύονται από τους αλβανικούς και διεθνείς νόμους, μέρα με τη μέρα εγκαθίστανται αλλοεθνείς και αλλόθρησκοι έποικοι, με τελευταίο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό της Πολύτσανης Πωγωνίου που εγγράφηκε στο δημοτολόγιο του χωριού, μια οικογένεια μουσουλμάνων από το Λαζαράτι κατά παράβαση της Σύμβασης Πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης για τις Εθνικές Μειονότητες. Με διάφορα τεχνάσματα, όπως τα ψεύτικα έγγραφα από την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας η της μοναρχίας Ζώγκου υφαρπάζεται η ιδιοκτησία των Βορειοηπειρωτών,όπως συμβαίνει σήμερα με τα χωριά Κώσταρι, Βραιλάτι και Συρρακάτι, που οι κάτοικοί τους είναι στα δικαστήρια με τους καταπατητές.

Παράλληλα η Ελληνική Πολιτιστική Κληρονομιά καταστρέφεται η γίνεται αντικείμενο σφετερισμού από τους αλβανούς αλλά και τους Ιταλούς, όπως αποδεικνύουν οι περιπτώσεις με τα αρχαία ευρήματα σε Βουθρωτό, Φοινίκη, Ανδριανούπολη και πριν λίγους μήνες με το Αρχαιολογικό Μουσείο στο Δυρράχιο και το Κάστρο του Πανόρμου στη Χιμάρα. Στα δημόσια σχολεία της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας μαζί με τον αλβανικό σωβινισμό και τη μισαλλοδοξία, όσο ένας μαθητής ανεβαίνει τις τάξεις διδάσκεται βαθμιαία περισσότερες ώρες μαθήματα στα αλβανικά και λιγότερες ώρες στα Ελληνικά, μέχρι που η μητρική του γλώσσα καταλήγει στην τελευταία τάξη να διδάσκεται ως ξένη μία με δύο ώρες την εβδομάδα. Το φαινόμενο αυτό οδηγεί πολλά Ελληνόπουλα σε ιδιωτικά σχολεία της Ορθόδοξης Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Αλβανίας που διδάσκουν λίγες παραπάνω ώρες στα Ελληνικά, μια πρακτική που θα οδηγήσει σιγά σιγά στο κλείσιμο των μειονοτικών σχολείων και θα σημαίνει σε επίσημο επίπεδο την κατάργηση της Ελληνικής Παιδείας και την αφαίρεση ενός κεκτημένου αιώνων για τον χώρο μας.

Στα δημόσια έγγραφα στη Βόρειο Ήπειρο, τόσο τα κρατικά όσο και της τοπικής αυτοδιοίκησης, η Ελληνική γλώσσα πρακτικά δεν υπάρχει και η τρομοκρατία που υφίστανται οι συμπατριώτες μας που μιλούν Δημόσια Ελληνικά είναι καθημερινό φαινόμενο. Κανείς μας δεν ξεχνά την δολοφονία του Αριστοτέλη Γκούμα στη Χιμάρα τον Αύγουστο του 2010, γεγονός που δείχνει περίτρανα ότι στην ιδιαίτερη Πατρίδα μας ουσιαστικά δεν έχει αλλάξει τίποτα ως προς την καταπίεση που δέχεται ο Ελληνισμός. Πρόσφατα η αλβανική κυβέρνηση εφάρμοσε τη νέα διοικητική διαίρεση με την οποία δημιουργήθηκαν αυθαίρετα Δήμοι όπου αμιγώς Ελληνικές επαρχίες συγχωνεύθηκαν με περιοχές όπου πλειοψηφεί το αλβανικό και μουσουλμανικό στοιχείο, με κορυφαία περίπτωση την προσάρτηση της επαρχίας Βρανίστι στο Δήμο Χιμάρας.

Όπως δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού Υποαντιπροσωπευόμενων Λαών και Εθνών το 1994 στη Χάγη, « Εάν μια μειονότητα αγωνισθεί αποφασιστικά και δημιουργήσει ακόμα και ταραχές, τότε γίνεται γνωστή και μπορεί να αγωνίζεται για τα δίκαιά της με πιθανότητα επιτυχίας. Εάν όμως μείνει σε μια ειρηνική συμπεριφορά μόνο, τότε θα εξαφανιστεί, με τις μεθοδεύσεις καταπίεσης, εθνικής εκκαθάρισης με αμφίδρομες μεταφορές πληθυσμών και άλλες μεθόδους του κυρίαρχου κράτους». Τα λόγια αυτά επιβεβαιώνονται στο έπακρο με την κατάσταση που βιώνει ο Ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου, ο οποίος, μπορούμε να πούμε ότι υφίσταται μια γενοκτονία ήπιας έντασης. Για να το σταματήσουμε πρέπει να κερδίσουμε πρώτα το αυτονόητο, να γίνουμε κύριοι του τόπου μας. Παίρνοντας παραδείγματα από εθνικές μειονότητες σε χώρες τις Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορούμε και πρέπει να διεκδικήσουμε όσα δικαιούνται οι Σουηδοί στα νησιά Όλαντ της Φιλανδίας, οι Αυστριακοί στο νότιο Τιρόλο της Ιταλίας, οι Ούγγροι στη Βοϊβοντίνα της Σερβίας. Το πρωτόκολλο της Κέρκυρας που κερδήθηκε από τους προγόνους μας με αίμα δεν έχει εφαρμοστεί εδώ και 101 χρόνια.

Αντίθετα παρακολουθούμε σαν θεατές τις αλβανικές μειονότητες σε Μαυροβούνιο, Σερβία και Σκόπια να έχουν σημειώσει απίστευτες επιτυχίες την τελευταία εικοσαετία. Τα παραδείγματα των μειονοτήτων σε κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που προαναφέραμε αποδεικνύουν ότι το αίτημα της Αυτονομίας για την Βόρειο Ήπειρο τουλάχιστον σε επίπεδο Παιδείας ,Ιδιοκτησίας, Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης είναι απολύτως ρεαλιστικό. Οι αλβανοί αρνούνται να προχωρήσουν σε δίκαιη και διαφανή απογραφή πληθυσμού που θα περιλαμβάνει τα ερωτήματα της Εθνικότητας και του Θρησκεύματος, χωρίς περιορισμούς και απαγορεύσεις, συνεχίζοντας να αναγνωρίζουν ως Έλληνες στη χώρα μόνο 56000 περίπου άτομα. 

Ακόμα και έτσι να ήταν ας δούμε τι καθεστώς απολαμβάνουν οι μόλις 27.000 κάτοικοι- μέλη της εθνικής σουηδικής μειονότητας στα νησιά Όλαντ της Φιλανδίας. 
Τα νησιά Όλαντ επίσημα είναι ένα τμήμα της Φιλανδικής επικράτειας με ευρεία αυτονομία και ουσιαστικά αποτελεί μια ημιανεξάρτητη χώρα που έχει ως επίσημη γλώσσα τη σουηδική και μόνο. Το κοινοβούλιο των Όλαντ αριθμεί 30 μέλη που εκλέγονται με καθολική ψηφοφορία, ενώ την εκτελεστική εξουσία ασκεί το οκταμελές υπουργικό Συμβούλιο. Στα υπουργεία του νησιού είναι κατανεμημένες οι εξής αρμοδιότητες: Υγεία και ιατρική περίθαλψη, προστασία περιβάλλοντος, βιομηχανία, μεταφορές, τοπική αυτοδιοίκηση, χάραξη πολιτικής, ταχυδρομείο και επικοινωνίες, ραδιόφωνο και τηλεόραση. Η Φιλανδική κυβέρνηση ασκεί αρμοδιότητες σχετικά με τις διεθνείς σχέσεις, το μεγαλύτερο μέρος του δικαστικού συστήματος, τις φυλακές και τα τελωνεία.

Ένα τμήμα των κρατικών εσόδων των Όλαντ αποδίδεται στην κυβέρνηση του Ελσίνκι ως συμμετοχή των νησιών στις εκχωρημένες αρμοδιότητες. Από αυτά τα χρήματα ένα μεγάλο τμήμα επιστρέφει πάλι στα νησιά από τον φιλανδικό προϋπολογισμό (περίπου 200 εκατομμύρια ευρώ ετησίως). Αν κάποιος νόμος της Φιλανδικής Βουλής έχει επίπτωση στα νησιά Όλαντ δεν μπορεί να ισχύσει αν δεν εγκριθεί και από το κοινοβούλιο των νησιών. 
Τα νησιά Όλαντ έχουν δική τους σημαία, θυρεό, εθνικό ύμνο, ταχυδρομείο, γραμματόσημα, πινακίδες αυτοκινήτων και κωδικό στο διαδίκτυο. Τα νησιά είναι επίσης αποστρατιωτικοποιημένα, έχουν χαραγμένα θαλάσσια σύνορα τόσο με την Φιλανδία όσο και με την Σουηδία. Συγκεκριμένοι νόμοι δεν επιτρέπουν την αγορά ακινήτων στα νησιά σε Φινλανδούς και σε άλλους ξένους, ώστε να μην μπορεί να γίνει δημογραφική αλλοίωση. Δεν επιτρέπεται η ύπαρξη φινλανδικών σχολείων. 
Τα Όλαντ είναι μέλος του Συμβουλίου σκανδιναβικών χωρών και στη συνθήκη προσχώρησης της Φιλανδίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση μνημονεύονται ως «Τρίτη περιοχή» και σε χωριστό τμήμα της συνθήκης αναφέρονται οι ειδικές συνθήκες στα νησιά όπως η μη ελεύθερη αγορά ακινήτων από ξένους και η μη ύπαρξης δυνατότητας επιχειρήσεων των χωρών της Ευρωπαϊκής ένωσης να αναπτύξουν εμπορικές δραστηριότητες σε αυτά. 

Ένα άλλο σύγχρονο παράδειγμα διοικητικής αυτονομίας εθνικής μειονότητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι αυτό της επαρχίας του Νοτίου Τιρόλου στην Ιταλία, όπου διαβιούν κυρίως Αυστριακοί. Το 1972 η Αυστρία και η Ιταλία υπέγραψαν συμφωνία, σύμφωνα με την οποία το Άλτο Αντίτζε για τους Ιταλούς η Νότιο Τιρόλο για τους Αυστριακούς, έχει δική του τοπική κυβέρνηση, απολαμβάνει ειδικά νομοθετικά δικαιώματα, καλύπτει ανώτερες διοικητικές θέσεις δίχως την ανάμειξη της Ρώμης και μολονότι είναι ιταλική επαρχία έχει την Αυστρία ως εγγυήτρια δύναμη. Η έδρα της Κυβέρνησης και της Βουλής είναι στο Μπολζάνο η Μπόζεν και ο πληθυσμός της αυτόνομης Επαρχίας ανέρχεται στο μισό εκατομμύριο.

Η τοπική Βουλή του Νοτίου Τιρόλου αποτελείται από 35 βουλευτές, οι οποίοι αναδεικνύονται μετά από εκλογές που πραγματοποιούνται κάθε 5 χρόνια. Οι βουλευτές εκλέγουν τον πρωθυπουργό ο οποίος ηγείται υπουργικού συμβουλίου με 8 μέλη. Για τις επόμενες εκλογές υπάρχει το ενδεχόμενο ο πρωθυπουργός να εκλέγεται απευθείας από το λαό. Στην κυβέρνηση του αυτονόμου Νοτίου Τιρόλου συμμετέχουν ο αναπληρωτής πρωθυπουργός και οι υπουργοί οικονομίας, εσωτερικών, υγείας, περιβάλλοντος ,ανάπτυξης και παιδείας. Να σημειωθεί ότι το Υπουργείο Παιδείας έχει τρεις Γραμματείες όσες δηλαδή και οι διαφορετικές γλωσσικές ομάδες: γερμανο-αυστριακή, ιταλική και Λαντίνο. Το 90% των εσόδων από τη φορολογία μένει στην περιοχή, ενώ μόνο το 10% επιστρέφει στα κρατικά ταμεία στη Ρώμη, ενώ το ποσοστό ανεργίας είναι μόλις 2% σε σχέση με το 10% του μέσου όρου στην Ιταλία. Στη δικαιοδοσία της ιταλικής κυβέρνησης είναι η εξωτερική πολιτική και η εθνική άμυνα. Σε όλα τα άλλα θέματα υπάρχει πλήρης ανεξαρτησία. 

Να αναφέρουμε τέλος το παράδειγμα της Βοϊβοντίνας στη Σερβία, μιας χώρας που διεκδικεί την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση όπως και η Αλβανία. Η πλούσια επαρχία του σερβικού βορρά, ανέκτησε ξανά –από τις 14 Δεκεμβρίου 2009-την αυτονομία της που την είχε άρει πριν από τρεις δεκαετίες η κυβέρνηση Μιλόσεβιτς. Στη Βοϊβοντίνα εκτός από τη σερβική, επίσημες σε όλα τα επίπεδα του δημοσίου βίου είναι και οι γλώσσες των μειονοτήτων :Ουγγρική, Σλοβακική, Κροατική και Ρομά. Καθοριστικός σε αυτή την εξέλιξη ήταν ο ρόλος των Ούγγρων κατοίκων της περιοχής οι οποίοι αν και αποτελούν μόνο το 11% του πληθυσμού στη Βοϊβοντίνα, με την στήριξη της μητέρας πατρίδας Ουγγαρίας, δεν εγκατέλειψαν τα εθνικά τους οράματα.
Και φυσικά ζήτησαν αυτονομία ως προϋπόθεση για την μελλοντική ένταξη της Σερβίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. 

Οι παραλληλισμοί λοιπόν, με τις διεκδικήσεις που πρέπει να έχει ο Ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου, είναι αναπόφευκτοι και δίκαιοι. Χρειάζεται όμως ενότητα αποφασιστικότητα και Εθνικό όραμα…

Εμείς, ως Εθνικός Σύλλογος Βόρειος Ήπειρος 1914, θα θέτουμε το ζήτημα αυτό με κάθε θεμιτό και νόμιμο τρόπο τόσο προς τη Μητέρα Ελλάδα όσο και προς τους Διεθνείς Οργανισμούς. Και σε αυτήν την προσπάθεια χρειαζόμαστε την στήριξη όλων σας….! 
Σας ευχαριστώ πολύ !

Πέμπτη 11 Ιουνίου 2015

Η σημαία της Βορείου Ηπείρου στο βάθρο του 2ου Τρόπαιου Μάχης της Κρήτης

2ο Τρόπαιο Μάχης της ΚρήτηςTην Κυριακή 24 Μαΐου 2015, ολοκληρώθηκε με επιτυχία η επετειακή πορεία με την ονομασία «2ο Τρόπαιο Μάχης της Κρήτης», η οποία είχε ως αφετηρία το υψ. Προφήτης Ηλίας, περιοχή ΚΟΨΑ Ηρακλείου την Παρασκευή 22 Μαΐου 2015 και τερματισμό το Αεροδρόμιο του Μάλεμε στα Χανιά.

Συνολικά συμμετείχαν 30 στελέχη των ΕΔ (25 άνδρες και 5 γυναίκες), διανύοντας συνολικά 80 χιλιόμετρα, φέροντες οπλισμό και πλήρη φόρτο.

Την 1η ημέρα η πορεία είχε αφετηρία το Μνημείο Μάχης «ΚΟΨΑ» (στον Υψ. Προφήτη Ηλία Ηρακλείου) διήλθε από το Μνημείο «απαγωγής Στρατηγού Κράιπε» και τερματίσθηκε στη βίλα Αριάνδη (Στρατηγείο Γερμανών στον Β΄ΠΠ).

Την 2η ημέρα η πορεία είχε αφετηρία το μνημείο πεσόντων Μυλοποταμιτών στο Πέραμα Ρέθυμνου, διήλθε από τα μνημεία μάχης Κρήτης (Λατζιμά-Σταυρωμένου- Μισσιρίων) και τερματίσθηκε στο μνημείο πεσόντων Αυστραλών Νεοζηλανδών πολεμιστών, στο Ρέθυμνο.

Την 3η ημέρα είχε αφετηρία το Συμμαχικό Νεκροταφείο Σούδας διήλθε από τα μνημεία Μάχης Κρήτης Γολγοθά-Γαλατά και τερματισμό στο Αεροδρόμιο του Μάλεμε.

Η τελετή λήξης πραγματοποιήθηκε στο Αεροδρόμιο του Μάλεμε, κατά την διάρκεια της κεντρικής εκδήλωσης εορτασμού της επετείου της Μάχης της Κρήτης, σε συνεργασία με την Περιφερειακή Ενότητα Χανίων, τους Δήμους Πλατανιά - Χανίων και την 5η Ταξιαρχία Πεζικού, παρουσία του Αναπληρωτή Υπουργού Εθνικής Άμυνας κ. Κώστα Ήσυχου, του Διοικητή ΑΣΔΕΝ, καθώς και Πολιτικών, Θρησκευτικών και Στρατιωτικών Αρχών.



Σημείωση Εθνικού Συλλόγου "Βόρειος Ήπειρος 1914": 

Την τρίτη θέση στα 80 χλμ με φόρτο μάχης κέρδισε ο στρατιωτικός Βασίλειος Κορδάς με καταγωγή από τη Λάκκα Σουλίου, ο οποίος, όπως και στο 2ο Τρόπαιο Εθνικής Επετείου 25ης Μαρτίου 1821 έφερε με τιμή και υπερηφάνεια την σημαία της Βορείου Ηπείρου.
Τα θερμά μας συγχαρητήρια αλλά και τις θερμότερες ευχαριστίες στον Ηπειρώτη συναγωνιστή που προβάλει την σημαία της ιδιαίτερης πατρίδος μας μέσα από τον Ελληνικό Στρατό. 


Ο Βασίλης Κορδάς στη τρίτη θέση του βάθρου (αριστερά) μαζί με τον κ. Βασίλη Πασπαράκη, μετά την βράβευση από τον ΑΝΥΕΘΑ Κώστα Ήσυχο. Πρώτος νικητής ο κ. Σπύρος Ξενιτίδης και δεύτερος ο κ. Σταύρος Κοκκαλίδης, ποντιακής καταγωγής αμφότεροι. 



Μετά το πέρας του 2ου Τρόπαιου Μάχης της Κρήτης η σημαία της Βορείου Ηπείρου ανάμεσα στις σημαίες του Πόντου και της Μάνης.