Χαιρετισμός εκπροσώπου ΕΣΒΗ 1914 Ελευθέριου Πρίφτη στην εκδήλωση για τα 100 χρόνια από το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας: Γιατί ιδρύθηκε ο νέος φορέας

Αγαπητές συντοπίτισσες και αγαπητοί συντοπίτες, συναγωνιστές και συναγωνίστριες, Χριστός ανέστη και η Βόρειος Ήπειρος ανέστη! 

Και σεις αδέρφια από τις υπόλοιπες σκλαβωμένες πατρίδες που μας τιμάτε με την παρουσία σας, ευχόμαστε η ανάσταση να έρθει και στα δικά σας άγια χώματα.

 Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλους για την παρουσία σας σήμερα στην σημαντική αυτή επετειακή εκδήλωση, αλλά πολύ περισσότερο τους εκλεκτούς επιστήμονες που είναι εδώ μαζί μας, οι οποίοι θα μας βοηθήσουν να γίνουμε πιο σοφοί αλλά και πιο πρακτικοί πάνω στο Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα.

Εδώ και λίγους μήνες λίγοι Βορειοηπειρώτες, Κύπριοι και Ελλαδίτες που αγωνιούμε για την τύχη του αλύτρωτου τμήματος της ενιαίας Ηπείρου, πήραμε μία απόφαση προκειμένου να καλύψουμε ένα κενό.

Επί δεκαετίες παρακολουθούσαμε και παρακολουθούμε ακόμα και σήμερα το Βορειοηπειρωτικό να βρίσκεται μόνιμα στο περιθώριο της επικαιρότητας. 

Τη μοναδική προσπάθεια για ανάδειξη του εθνικού μας ζητήματος από πλευράς φορέων έκανε η Συντονιστική Φοιτητική Ένωση Βορειοηπειρωτικού Αγώνα, η γνωστή ΣΦΕΒΑ, υπό την ηγεσία του μακαριστού Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κυρού Σεβαστιανού, αρχηγού του νέου Βορειοηπειρωτικού αγώνα και πνευματικού μας πατέρα ως υπέρτιμος και έξαρχος πάσης Βορείου Ηπείρου. 

Οι αγωνιστές της ΣΦΕΒΑ εγκατέλειπαν σπουδές, εργασίες και οικογένειες προκειμένου να αφοσιωθούν στην προβολή του Βορειοηπειρωτικού, βάζοντας σε κίνδυνο πολλές φορές και την σωματική τους ακεραιότητα.

Το τραγικό όμως στην υπόθεση είναι ότι οι συγκεκριμένοι αγωνιστές ήταν Ελλαδίτες, οι οποίοι μετά το άνοιγμα των συνόρων από την πτώση του κομουνιστικού καθεστώτος το 1990-91 περίμεναν να αναλάβουν τον αγώνα οι ίδιοι οι Βορειοηπειρώτες. 

Προς μεγάλη απογοήτευση τους όμως, 24 χρόνια μετά, αυτοί οι Ελλαδίτες που έδιναν και τη ζωή τους ακόμα για το εθνικό θέμα της κατεχόμενης Ηπείρου, παρακολουθούν τους αλύτρωτους Ηπειρώτες, να αδιαφορούν πλήρως για το εθνικό ζήτημα της ιδιαίτερης πατρίδα τους και να «τιμούν» την καταγωγή τους μόνο μέσω των ψυχαγωγικών εκδηλώσεων. 

Δηλαδή το κατά το κοινώς λεγόμενον να τρέχουν μαζικά μόνο στις χοροεσπερίδες με κλαρίνα και στις  εκδρομές αναψυχής.

Σήμερα ερχόμαστε ως ένας πυρήνας ατόμων που αποφασίσαμε να συνεχίσουμε τον αγώνα που ξεκίνησαν οι πρόγονοι μας το 1821. Συνέχισαν με τους Βαλκανικούς Πολέμους το 1912-13, τον Βορειοηπειρωτικό Αγώνα το 1914, το Έπος του 1940 και κράτησαν ζωντανό οι Σφεβίτες από την δεκαετία του 1980.

Κι αυτό το αποδεικνύει ο χαιρετισμός που μας απέστειλε ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως κ. Ανδρέας.

Από τον δικό μας σύλλογο και σας το ξεκαθαρίζουμε από τώρα, μην περιμένετε πολιτιστικές δραστηριότητες, ούτε πολιτικά παιχνίδια, παρά μόνο εθνικούς αγώνες για όλες τις αλύτρωτες πατρίδες. Και αυτό το αποδείξαμε πρόσφατα με συγκεκριμένες ενέργειες. 

Συμπαραστεκόμαστε στους αδερφούς μας Κυπρίους και στον δίκαιο αγώνα τους για επανένωση της νότιας Ελλάδας, καθώς και στον πόνο τους για τους αγνοούμενους της εισβολής του Αττίλα το 1974. 

Όμως πρέπει να αναφέρω ότι όλοι μιλάμε για τους αγνοούμενους της Κύπρου, αλλά κανείς για τους αγνοούμενους από τον «σοσιαλιστικό παράδεισο» του Ενβέρ Χότζα, οι οποίοι είναι και περισσότεροι σε αριθμό.

Βλέπουμε τις πολυπληθείς κινητοποιήσεις των Ποντίων και την συχνή προβολή της πολιτιστικής τους παράδοσης και την μνήμη της Γενοκτονίας τους από τα ελλαδικά ΜΜΕ. Αλλά δυστυχώς είναι γεγονός ότι όλοι μιλάμε για τους Πόντιους και κανείς για τον Πόντο. Και αυτό πρέπει να αποτελέσει για εμάς τους Βορειοηπειρώτες παράδειγμα προς αποφυγή. 

Τι εννοώ: Σήμερα οι Πόντιοι τρίτης και τέταρτης γενιάς επισκέπτονται τις ρίζες τους ως ξένοι τουρίστες και βλέπουν τα σπίτια των προπαππούδων τους να κατοικούνται από αλλοεθνείς.

Είναι χρέος δικό μας να μην επιτρέψουμε τα δικά μας εγγόνια να επισκέπτονται τον Βούρκο, τη Δρόπολη, τη Χιμάρα και τις άλλες περιοχές της Βορείου Ηπείρου κι αυτοί ως τουρίστες εάν δεν έχουν ξεχάσει τις ρίζες τους.

Ολοκληρώνοντας λοιπόν, η σημερινή εκδήλωση, σε αυτή την συμβολική μέρα πραγματοποιείται για να μας αναλύσει το εθνικό ζήτημα, μέσω εκλεκτών προσώπων στον ιστορικό, τον διπλωματικό και τον νομικό τομέα.

Είναι η συγγραφέας της επιστημονικής διατριβής για την ιστορία της Δρυϊνουπόλεως, διδάκτωρ Θεολογίας κυρία Ευτυχία Παππά και ο άξιος Έλλην διπλωμάτης που προτίμησε να υπηρετήσει το έθνος και όχι το κράτος, ως πρόξενος της Ελλάδας στην Κορυτσά κύριος Θεόδωρος Οικονόμου – Καμαρινός.

Αγαπητοί συμπατριώτες όταν κάποιοι θολοκουλτουριάρηδες μιλούσαν για την ιστορία οι πρόγονοι μας την έγραφαν με το αίμα τους πάνω στα ένδοξα βουνά της Ηπείρου μας.

Αγαπητοί συμπατριώτες δεν γίναμε Έλληνες, γεννηθήκαμε Έλληνες και Έλληνες θέλουμε να πεθάνουμε.

ΈΝΩΣΙΣ Η ΘΑΝΑΤΟΣ!!!